Nauðsynlegt að hagræða

Það er nauðsynlegt að hagræða í ríkisrekstri.

Við þekkjum öll þessa gríðarlegu sóun í kerfinu á hverjum degi.

Afhverju hefur enginn ráðherra pólítiskt þrek til þess að hagræða í rekstri?

Eini ráðherrann sem er eitthvað að hringla í rekstur ríkisins er hann Sigurður Ingi og hann er ekki að hagræða heldur auka kostnað.

hvells

„Við skuldum ennþá mjög mikið“

Athugasemdir

[Helgi (IP-tala skráð) 22.9.2014 kl. 12:33]

Hæ.

Ef Guðlaugi væri alvara varðandi áhyggjur af ríkisrekstrinum myndi hann þrýsta á að þingmenn og ráðherrar gengu á undan með góðu fordæmi.

Gott fyrsta skref væri að leggja algerlega niður störf aðstoðarmanna þingmanna og ráðherra. Nú virðist einn aðstoðarmaður ráðherra vera á fullum launum þó hann sé ekki í starfi sökum opinberrar rannsóknar og skilst mér að laun hans séu 900 þús á mánuði. Ráðherra sá er viðkomandi aðstoðar er með 2 aðstoðarmenn ef ég skil rétt.

Jafnréttisstofu má leggja niður, hún tryggir ekki jafnrétti.

Byggðastofnun má leggja niður, opinber stofnun hefur ekkert með það að segja hvar fólk kýs að búa.

Tollstjóraembættið má nánast leggja niður, leggja á af alla tolla og vörugjöld.

Ef við lækkum skatta verulega má leggja niður embætti skattrannsóknarstjóra.

Í raun má leggja niður mörg ráðuneyti líka. Allt þetta opinbera batterí kostar rosalega mikið og er auðvitað fjármagnað með því að leggjast á einkageirann sem gerir honum erfiðara um vik að skapa verðmæti og ráða fólk í störf. Hið opinbera hefur sömuleiðis afar neikvæð áhrif á kaupmátt almennings.

Skera þarf niður um 20-25% árlega á fjárlögum næstu 3-5 ár og einkavæða eins mikið og hægt er. Opinber rekstur á heilbrigðiskerfinu mætti halda áfram í fáein ár í viðbót fyrir þá sem þangað kjósa að leita en leyfa þarf fólki að velja.  

[Óskar Guðmundsson, 22.9.2014 kl. 13:19]

Gott væri að byrja á að taka af "sjálfvirka hækkarann", þ.e.a.s. krónutöluhækkunina sem stundum er líka kölluð verðtrygging.

Það hefur nefnilega lítið að segja að ætla að "hagræða" um 5 milljarða ef að vísitala sé til þess að hækkunin milli ára er meira en þreföld sú upphæð og veldur þess ofaná 0,8% verðbólgu til handa almenningi og kostar heimilin 14 milljarða.

[sleggjuhvellur, 22.9.2014 kl. 14:10]

Þetta eru allt góðar hugmyndir strákar

hvells

[Óskar Guðmundsson, 22.9.2014 kl. 16:03]

Ég held líka að það þurfi að leggjast yfir það og ákvarða í hverju hið opinbera á að vera að vansast og hverju ekki.

Reyndar held ég að stærsta verkefni nútímans sé LSR og hvernig leysa egi stöðuna þar en LSR er um 452 milljarða í mínus.

Ljóst er að hækka verður lífeyrisaldur og spurning hvort borgar að hækka um 6, 12 eða 18 mánuði og miða þannig við að t.d. 69.aldursár yrði haft í max 50%.

Almennu lífeyrissjóðirnir myndu þar bæta við sig 18 mánuðum en ríkið að einhverju leyti um 4 ár.

Farið yri samhliða þessu í að lækka ávöxtunarkröfu lífeyrissjóðanna úr 3,5>2,5% gegn því að ríkið gæfi út verðtryggð 2,5% 40 ára bréf og lánaði aftur á 5-5,25% óverðtryggðum vöxtum.

Ef að byggingareglugerð yrði svo tekin til alminnilegrar skoðunnar en ekki kattaþvotts svo byggja mætti hagnýtt, ódýrt húsnæði.

[sleggjuhvellur, 22.9.2014 kl. 18:14]

Ef ég mundi nefna topp fimm aðkalla málin í rekstri ríkisins þá væri opinbera lífeyriskerfið klárlega í topp fimm.

Pétur H. Blöndal virðist vera beyta sér í malinu

http://www.vb.is/frettir/108134/

hvells

[Elfar Aðalsteinn Ingvarsson (IP-tala skráð) 22.9.2014 kl. 19:12]

Það sem fer mest í taugarnar á þeim opinberu starfsmönnum sem ég þekki í gegnum vinnuna er að hámarksaldur opinbers starfsmanns er 70 ár, eftir það er hann sjálfvirkt settur á lífeyri.

Hélt það væri reyndar 67 ára aldur í A deild LRS.