Hagsmunarsamtök heimilana gera hjón að fílfum

HH hafa eytt dýrmætum tíma hjóna í vitleysu sem allir vissu að væri tóm steypa frá upphafi.

hvells

Töpuðu gegn Íbúðalánasjóði

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 7.2.2015 kl. 04:43]

Alss ekki.

Með dómnum var m.a. viðurkennt að lánveingin hefði brotið gegn lögum um neytendalán sem er meginmálsástæða lántakenda í þessu tilviki.

Aftur á móti taldi héraðsdómur að það varðaði ekki ógildingu lánssamnningsins. Um það mun svo verða deilt fyrir Hæstarétti.

Þau hjón sem um ræðir vissu mætavel að það væri tvísýnt hvort fallist yrði dómkröfur þeirra eða ekki. Núna er hálfleikur í því máli.

Þau hafa hinsegar ekki tapað neinu á því að láta reyna á þetta, þar sem lán þeirra hefur alltaf verið í skilum og er það enn.

Þannig er sá eini sem hafður verið að fífli, sá sem reynir að halda einhverju öðru fram en staðreyndum málsins.

Þetta er fín frammistaða hjá þér hvells, því hún sýnir okkur bara hverjir það eru sem eru raunverulegu fíflin í þessari umræðu.

[Eiríkur (IP-tala skráð) 7.2.2015 kl. 08:34]

Þú og þínir skoðunarfélagar ættið að fara og kynna þetta stórkostlega lánafyrirkomulag fyrir nágrannaþjóðum okkar. Allir vita að það er sjálfsagt og eðlilegt að verðtryggja lán svo lánveitandinn fái nú örugglega allt sitt til baka og vel rúmlega það.

Þ.e.a.s. allir á Íslandi vita það.

Það er ekki að ástæðulausu sem þetta tíðkast ekki annarsstaðar í hinum siðmentaða heimi!

[sleggjuhvellur, 7.2.2015 kl. 13:19]

Eirikur

Já ég er líka sammála því að við eigum að ganga í ESB og taka upp Evru svo við getum tekið óverðtryggt stöðugt lán á lágum vöxtum.

Já við ESB.

hvells

[Guðmundur Ásgeirsson, 7.2.2015 kl. 14:13]

Sett fram af vanþekkingu, eins og svo margt annað.

Ég spurði sendiherra ESB á Íslandi út í þetta sérstaklega á fundi sem hann bauð mér og fleirum til. Það er að segja hvort verðtrygging væri bönnuð í ESB og hvort samið hefði verið um undanþágur frá því banni í aðildarviðræðum eða hvort Ísland ætlaði að virða bannið?

Hann kom gjörsamlega af fjöllum. Kannaðist ekkert við slíka umræðu og tók það skýrt fram að verðtrygging væri alls ekki bönnuð í ESB.

Honum var sýnilega brugðið þegar ég tjáði honum að slíkur málflutningur væri samt notaður til að vinna ESB-aðild brautargengi á Íslandi. Honum fannst þetta mjög óþægilegt því hann áttaði sig þarna greinilega á því að það væri verið að ljúga að íslenskum almenningi um þetta höfuðatriði.

Niðurstaðan yrði sú ef Ísland myndi ganga í ESB og taka upp Evru, að þá myndu íslensk neytendalán einfaldlega verða framvegis verðtryggð í evrum. Við höfum reyndar reynslu af slíkum lánum, það er að segja gengistryggðum miðað við erlenda gjaldmiðla. Þau eru ólögleg á Íslandi og fyrir því eru fjölmargar góðar ástæður. Við ættum að halda áfram að virða þau lög.

Að afnema verðtryggingu á fjárskuldbindingum er einfaldlega íslenskt viðfangsefni, og þessi fundur með sendiherranum staðfesti það.

Hefur nákvæmlega ekkert með ESB að gera.

[Sindri Karl Sigurðsson, 7.2.2015 kl. 14:16]

Ha ha ha.

Eins og áður getum við ekki bjargað neinu nema einhver annar geri það fyrir okkur. Svona eins og "Guð hjálpar þeim sem hjálpa sér sjálfir". Nema ESB Guðinn ætlar að gera það fyrir okkur.

Vorkunarleg afstaða !

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 7.2.2015 kl. 14:58]

Það er soldið ólíkt tekið á efni máls í þessum dómi en gengislánahringavitleysunni.  Dómurinn núna var fjölskipaður, að eg tel, en í gengislánadóminum var aðeins 1 dómari.  Dómurinn í Hæstarétti klofnaði síðan og gengislán vöru naumlega skilgreind óheimil.  Sá dómur er einhver sá undarlegasti dómur hin síðari ár.

Dómurinn núna er alveg þokkalega rökstuddur eða það eru atriði sem koma fram þar, - sem eg tel ólíklegt að Hæstiréttur fari gegn.

Ólíklegt.  Það væri þá mikil niðurlæging fyrir héraðsdóm.  Því hann hefur augljóslega lagt vinnu í þetta.

Mér finnst fljóta yfir vötnum að alveg sé búið að ákveða að hafna þessu í öllum atriðum krúsíalt.

Eg er helst á vitleysisgangurinn með gengislánin hafi verið trikk hjá sjalladómstólnum að koma höggi á Jafnaðarstjórnina.  

[Guðmundur Ásgeirsson, 7.2.2015 kl. 15:06]

Já þá er tröllið mætt á svæðið.

Meintur "vitleysisgangur" vegna gengistryggðra lána var nú ekki vitlausari en svo að þar var dæmt samkvæmt skýrum ákvæðum íslenskra laga þess efnis að tenging fjárskuldbindinga við gengi erlendra gjaldmiðla sé óheimil.

Það var ekkert "naumlegt" við þá dóma sem voru mjög afdráttalausir.

Það er eitthvað mjög sérstakt í gangi í höfðinu á þeim sem finnst vera undarlegt að í þeim tilvikum hafi verið dæmt í samræmi við lög. Það eru frekar hin tilvikin þar sem það hefur ekki verið gert, sem eru undarleg.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 7.2.2015 kl. 16:34]

Það þýðir ekkert að vera reiður við mig.  Eg ræð þessu ekkert.  Eg lýsi bara staðreyndum og veruleika.  Mín vegna mætti alveg dæma öll lán ólögleg. 

Það sem sagt er m.a. í dómi, eða það sem leiðir af því sem sagt er í dómi, - að til þess hægt sé að taka til greina það sjónarmið að einhver skilji hreinlega ekki verðtrygginguna við lántöku - þá þurfi að sanna það í hverju og einu tilfelli!

Dómurinn bendir á, að allstaðar kemur fram í samningi að hann sé verðtryggður eða tengdur við neysluvísitölu og taki breytingum í samræmi við það.

Á þeim tíma þegar lánið var tekið, þá var ekkert mjög mikil verðbólga.  Þó ekki hefði verið miðað við núll verðbólgu, - þá hefði það litlu breytt fyrir upplýsingargjöf á lántökudegi um heildarlántökukostnað.

Við vitum alveg að aldrei verður hægt að gefa upp nákvæma krónutölu á íslensku krónunni áratugi fram í tímann.  Það er ekki hægt að negla það niður.  Kostnaður verður alltaf breytilegur og í íslenska tilfellinu, samkvæmt reynslunni, oft mjög mikið breytilegur.

Þessi afstða dómsins er svo sterk eða byggð á þeim grundvallaratriðum eða sýn á efni máls, - að ólíklegt má teljast að Hæstiréttur gangi gegn þessi í meginatriðum.  

Ef svo færi, - þá væri það mikil niðurlæging fyrir Héraðsdóm fjölskipaðan.

[Guðmundur Ásgeirsson, 10.2.2015 kl. 16:26]

Alls ekki.

Héraðsdómur féllst á að þetta væri ólöglegt.

Hann var bara ekki sammála stefnendum um afleiðingar þess.

Ef Hæstiréttur skýrir það betur hverjar afleiðingarnar skuli vera þá er það engin sérstök skömm fyrir héraðsdóm sem hefur sennilega aldrei fengið jafn veigamikið og vandasamt skuldamál til úrlausnar áður.

Það gerist í hverri viku að héraðsdómi sé snúið við í Hæstarétti.

Svo má ekki heldur gleyma því að héraðsdómur skildi það eftir galopið í dómsorðinu að lántakendur kynnu eiga að rétt á skaðabótum fyrir þau brot sem voru viðurkennd. Það er einmitt verið að stefna slíku máli fyrir dómstóla líka, þar sem krafist er skaðabóta. Þar liggur meðal annars til grundvallar ársgamall dómur í máli sama aðila og um ræðir þar sem þessi skaðabótaskylda hefur nú þegar verið staðfest af Hæstarétti!

Ef það verður ekki fallist á að lánin skuli leiðréttast vegna ólögmætis þeirra, þá munu neytendur einfaldlega sækja sér skaðabæturnar í staðinn, ásamt vöxtum. Þeir geta þá ráðið því sjálfir hvort þeir nota þær til að borga lánin niður og leiðrétta þau þannig, eða bara láta lánin standa og nota peningana í eitthvað annað. Það er raunverulega kannski bara ennþá betra því þá er fólk ekki eins bundið við ráðstöfunina.